Pages

2 mai 2013

A ta Cène mystique

Верую, Господи, и исповедую,
яко Ты еси воистинну Христос, Сын Бога живаго,
пришедый в мир грешныя спасти, от нихже первый есмь аз.
Еще верую, яко сие есть самое пречистое Тело Твое,
и сия есть самая честная Кровь Твоя.
Молюся убо Тебе: помилуй мя и прости ми прегрешения моя, вольная и невольная,
яже словом, яже делом, яже ведением и неведением,
и сподоби мя неосужденно причаститися пречистых Твоих Таинств,
во оставление грехов и в жизнь вечную. Аминь.
Вечери Твоея тайныя днесь, Сыне Божий,
причастника мя приими;
не бо врагом Твоим тайну повем, ни лобзания Ти дам, яко Иуда,
но яко разбойник исповедаю Тя: помяни мя, Господи, во Царствии Твоем.
Да не в суд или во осуждение будет мне причащение Святых Твоих Таин, Господи,
но во исцеление души и тела.

Je crois, Seigneur, et je confesse
que tu es en vérité le Christ, le Fils du Dieu vivant,
venu dans le monde pour sauver les pécheurs, dont je suis le premier.
Je crois encore que ceci même est ton Corps très pur
et que ceci même est ton Sang précieux.
Je te prie donc : aie pitié de moi et pardonne-moi les fautes volontaires et involontaires,
commises en paroles, en actes, sciemment ou par inadvertance,
et rends-moi digne de participer, sans encourir de condamnation, à tes Mystères très purs
pour la rémission des péchés et la Vie éternelle. Amen.
À ta Cène mystique, Fils de Dieu,
reçois-moi aujourd’hui ;
je ne révélerai pas le Mystère à tes ennemis et je ne te donnerai pas le baiser de Judas,
mais comme le larron, je te confesse : souviens-toi de moi, Seigneur, quand tu viendras dans ton Royaume.
Que la participation à tes saints Mystères, Seigneur, ne me soit ni jugement, ni condamnation,
mais la guérison de mon âme et de mon corps. Amen.

Πιστεύω, Κύριε, καὶ ὁμολογῶ,
ὅτι σὺ εἶ ἀληθῶς ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος,
ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ.
Ἔτι πιστεύω, ὅτι τοῦτο αὐτό ἐστι τὸ ἄχραντον Σῶμά σου
καὶ τοῦτο αὐτό ἐστι τὸ τίμιον Αἷμά σου.
Δέομαι οὖν σου· ἐλέησόν με καὶ συγχώρησόν μοι τὰ παραπτώματά μου, τὰ ἑκούσια καὶ τὰ ἀκούσια,
τὰ ἐν λόγῳ, τὰ ἐν ἕργῳ, τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ·
καὶ ἀξίωσόν με ἀκατακρίτως μετασχεῖν τῶν ἀχράντων σου μυστηρίων, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον. Ἀμήν.
Ἰδοὺ βαδίζω πρὸς θείαν κοινωνίαν.
Πλαστουργὲ μὴ φλέξῃς με τῇ μετουσίᾳ.
Πῦρ γὰρ ὑπάρχεις τοὺς ἀναξίους φλέγον.
Ἀλλ' οὖν κάθαρον ἐκ πάσης με κηλίδος.

Τοῦ δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ,
σήμερον Υἱὲ Θεοῦ κοινωνόν με παράλαβε·
οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ μυστήριον εἴπω· οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας·
ἀλλ' ὡς ὁ λῃστὴς ὁμολογῶ σοι· Μνήσθητί μου Κύριε ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.

Θεουργὸν αἷμα φρῖξον, ἄνθρωπε, βλέπων·
Ἄνθραξ γάρ ἐστι τοὺς ἀναξίους φλέγων·
Θεοῦ τὸ σῶμα καὶ θεοῖ με καὶ τρέφει·
Θεοῖ τὸ πνεῦμα, τὸν δὲ νοῦν τρέφει ξένως.

Ἔθελξας πόθῳ με Χριστέ, καὶ ἠλλοίωσας τῷ θείῳ σου ἔρωτι·
ἀλλὰ κατάφλεξον πυρὶ ἀΰλῳ τὰς ἁμαρτίας μου,
καὶ ἐμπλησθῆναι τῆς ἐν σοὶ τρυφῆς καταξίωσον,
ἵνα τὰς δύο σκιρτῶν μεγαλύνω, Ἀγαθέ, παρουσίας σου.